فرش، نشانۀ فرهنگ پر قدرتی است که نه تنها در مقابل اقوام مختلف مقاومت کرده، بلکه فرهنگ‌های تحمیلی بیگانه را در خود حل نموده و به آن سیمایی ایرانی بخشیده است. این در حالی است که استفاده از آن در خانه‌های ایرانی جای خود را به انواع محصولات خانوادۀ مبلمان با چیدمان‌هایی غیر ایرانی می‌دهد. با توجه به تأثیرات مثبتی که این محصول بر سلامتی روحی و روانی انسان دارد، احیاء آن در قالب سایر محصولات به‌خصوص تولیدات دکوراسیون داخلی می‌تواند مفید باشد. در این مقاله، به بررسی معرف‌های بصری حسی فرش دست‌باف برای جوانان ایرانی پرداخته شده است و مقصدی برای ایجاد و تعریف کاربری‌های تازۀ آن تعیین شده است. ابزار پیمایش در پژوهش کاربردی- کیفی حاضر، پرسشنامه بوده و جامعۀ آماری آن شامل تمامی افرادی است که در معرض خرید وسایل دکوراسیون داخلی منزل قرار داشته‌اند. حجم نمونه‌ای معادل 207 نفر از افراد 25 الی 40 سال، به روش غیر احتمالی- گلوله برفی انتخاب شدند. ابزار پیمایش، مشتمل بر یک پرسشنامه با ضریب آلفای کرونباخ، 749/0 بوده است که به صورت آنلاین و از طریق ایمیل برای گروه هدف ارسال شده است. یافته‌ها نشان دادند اگرچه تعداد بسیاری از افراد جامعۀ هدف از فرش دست‌باف استفاده نمی‌کردند اما محصول مذکور را دارای ارزش زیبایی‌شناختی و بعد از آن، ارزش معنوی و هویتی می‌دانستند. هم‌چنین مشخص شد عبارت «نرم و منعطف» دربردارندۀ برداشت حسی آنها از فرش ایرانی‌ است. پاسخ‌دهندگان، خطوط منحنی باز و مارپیچی را مصداق فرش ایرانی در حوزۀ خطوط دانسته و رنگ‌های جگری، قهوه‌ای،  قرمز  و آبی سیر را به ترتیب مصداق آن در میان رنگ‌ها عنوان کرده‌اند. نتایج این پژوهش نشان داد بیش از هر چیز در حیطۀ مبلمان، روشنایی‌ها و کلید و پریزهای منزل، می‌توان کاربری‌های جدیدی برای فرش مستهلک تعریف نمود.