تبیین رویکرد و فرآیند هم‌آفرینی در صنایع دستی بومی

نویسندگان

1 مربی گروه آموزشی صنایع دستی، دانشگاه اراک. اراک. ایران.

2 مربی گروه آموزشی فرش، دانشگاه اراک. اراک. ایران.

چکیده

صنایع دستی بومی در شرایط کنونی نیاز به مطالعات عمیق از منظر روشها و فرآیند تولید دارد. در دنیای مدرن، هم‌آفرینی به عنوان الگویی علمی و نتیجه بخش در بسیاری از فعالیت‌های مشارکتی بین متخصصان مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرد. به نظر می‌رسد برای احیاء، حفظ و توسعه یک هنر-صنعت محلی نیز این روش مفید واقع شود. بر این اساس، پژوهش حاضر در صدد است، رویکرد و فرآیند هم‌آفرینی در صنایع دستی را با تاکید بر الگوی پیشنهادی سندرز و استپرز مورد بررسی قرار دهد. به بیانی دیگر، پژوهش حاضر مراحل و چگونگی مشارکت طراحان و صنعتگران صنایع دستی را بر مبنای الگوی هم-آفرینی تشریح خواهد کرد. مطالعه حاضر از نوع کیفی و بر مبنای روش پدیدارشناسی توصیفی انجام شده است. داده ها نیز به روش کتابخانه‌ای و از منابع اینترنتی گردآوری شده است. نتایج این پژوهش نشان می‌دهد که هم آفرینی در گام اول به عنوان یک ظرفیت برای ایجاد و انتقال دانش در حوزه صنایع دستی و بین افراد و سایر صنایع عمل می‌کند. ﯾﺎدﮔﯿﺮی ﺗﺠﺮﺑﯽ و داﻧﺸﯽ ﮐﻪ از ﻃﺮﯾﻖ این نوع از ﻫﻤﮑﺎری ﺑﻪ دﺳﺖ ﻣﯽآﯾﺪ، ﻋﻨﺼﺮ ﻣﻬﻤﯽ در ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺣﺮﻓﻪای فعالین این حوزه اﺳﺖ. همچنین نتایج بیانگر آنست که طراحان این حوزه‌ می‌توانند به عنوان رابطان تغییر عمل کرده و از ﻧﻈﺮ فنی، اقتصادی و اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﻣﺆﺛﺮ واقع ﺷﻮند. از طرفی صنعتگران نیز دانش تجربی و ضمنی خود را از این مسیر انتقال و گسترش خواهند داد. در نهایت هم-آفرینی ﻣﯽ‌ﺗﻮاﻧﺪ به عنوان رویکردی اﻟﻬﺎم بخش برای توسعه صنایع دستی بومی بسیاری از مناطق ایران مورد استفاده ﺻﻨﻌﺘﮕﺮان و طراحان این حوزه قرار گیرد.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Explaining the approach and process of co-creation in local handicrafts

نویسندگان [English]

  • Hossein Norouzi Ghara Gheshlagh 1
  • somayeh salehi 2
1 Instructor Department of Handicrafs. Arak University. Arak. Iran.
2 Instructor Department of Carpet. Arak University. Arak. Iran
چکیده [English]

Native handicrafts in the current situation need deep studies from the point of view of methods and production process. In the modern world, co-creation is used as a scientific and productive model in many collaborative activities between different specialists. It seems that this method is useful for the revival, preservation and development of a local art-industry. Based on this, the current research aims to examine the approach and process of co-creation in handicrafts with an emphasis on the model proposed by Sanders and Steppers. In other words, the current research will explain the steps and how to participate designers and artisans based on the co-creation model. The current study is qualitative and based on the descriptive phenomenological method. The data is also collected by library method and from internet sources. The results of this research show that co-creation in the first step acts as a capacity to create and transfer knowledge in the field of handicrafts and between people and other industries. Experiential learning and knowledge gained through this type of cooperation is an important element in the professional development of activists in this field. Also, the results show that the designers of this field can act as change agents and be effective from a technical, economic and social point of view. On the other hand, artisans will also transfer and expand their experimental and tacit knowledge through this path. Finally, co-creation can be used as an inspiring approach for the development of local handicrafts in many regions of Iran by the manufacturers and designers of this field.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Co-creation
  • crafts
  • designer
  • craftsman
  • Development