اصول اخلاقی نشریه هنرهای صناعی ایران:

قوانین بین‌المللی

نشریه هنرهای صناعی ایران  از قوانین بین‌المللی (COPE) تبعیت می‌کند. خط‌مشی‌ اخلاق انتشار این نشریه براساس اصول بین‌المللی کمیته  اخلاق انتشار (COPE) است. نویسندگان برای اطلاعات بیشتر می‌تواند به سایت کمیته استانداردهای بین‌المللی اخلاق در انتشار http://publicationethics.org مراجعه نمایند.

وظایف و مسئولیت‌های نشریه:
سردبیر، مسئول تصمیم‌گیری در خصوص انتشار مقالات ارسال شده به مجله است.
فرآیند داوری در این مجله، از نوع داوری دوطرفه ناشناس خواهد بود، به گونه‌ای که داور و نویسنده برای یکدیگر ناشناس باقی می‌مانند.
این نشریه به تحلیل مقالات از لحاظ سرقت ادبی و تقلب و سوء رفتارهای احتمالی می پردازد و در صورت اثبات هر سوء رفتار، با آن برخورد خواهد کرد.
سردبیر، دبیران علمی و داوران، تصمیمات موردنظر در رابطه با انتشار یا عدم انتشار یک مقاله را اتخاذ می کنند.
دبیران علمی این نشریه، باید اصل بی نامی داوران را حفظ کنند و از تعارض منافع جلوگیری کنند.
دبیران علمی این نشریه، ملزم به رعایت صیانت علمی و تلاش در رفع نیازهای علمی خوانندگان خود هستند.
دبیران علمی این نشریه باید سرقت ادبی، تقلب و کلاهبرداری‌های احتمالی را شناسایی کنند و در موارد نیاز، اصلاحات، توضیحات، و واپس گیری‌ها و عذرخواهی‌ها را ارائه دهند.
دبیران علمی این نشریه باید ذهن خود را فقط بر روی محتوای عقلانی، متمرکز و محدود کنند.
دبیران علمی این نشریه، نباید اطلاعات مقاله‌ها را برای افرادی غیر از نویسندگان، نویسنده‌ی مسئول و داوران فاش کنند.
مقاله‌های منتشرنشده، توسط دبیران علمی و یا اعضای دیگر برای مقاصد شخصی مورد استفاده قرار نخواهد گرفت.
 
وظایف و مسئولیت‌های داوران:
داوری مقالات باید براساس مستندات علمی و استدلال کافی باشد و با وضوح و روشنی بیان شود و از اعلام نظر سلیقه‌ای و شخصی در داوری مقالات خودداری شود.
داور باید هرگونه تشابه و یا همپوشانی بین مقاله‌های در دست بررسی و یا هر مقاله چاپ شده دیگر که از آن اطلاع دارد را اعلام نماید.
تمامی اطلاعات موجود در مقالات باید برای داور محرمانه تلقی شود و جز افرادی که به وسیله‌ی سردبیر، مجاز شناخته شده‌اند، نباید به شخص دیگری نشان داده و اعلام و انتشار یا در مورد آن بحث شود.
اطلاعات ویژه و یا ایده‌های به دست آمده در هنگام داوری، باید مخفی نگه داشته شود و نباید برای منفعت شخصی از آن استفاده شود.
هر داوری که احساس کند فاقد صلاحیت لازم برای بررسی است و یا به دلیل طولانی‌شدن مرحلۀ داوری به دلیل کمبود وقت یا عدم دسترسی به امکانات کافی و ... باید از روند بررسی مقاله انصراف دهد.
توجه به منابع استفاده شده در مقاله از دیگر وظایف داوران است. کلیۀ تحقیقات، موضوعات و نقل قول‌هایی که در مقاله استفاده شده است، باید با ارجاع دهی کامل در مراجع همراه باشد.
داوران باید تعارضات علایق را افشا کنند و نباید مقاله‌هایی که در آنها تعارض علایق با یکی از مؤلفین، شرکت‌ها، یا مؤسسات وجود دارد را داوری کنند.
داوران باید نظرات خود را به دبیران علمی برای تصمیم گیری در رابطه با انتشار یا عدم انتشار مقاله، در زمان لازم ارائه دهند.

وظایف و مسئولیت‌های مؤلفان:
نویسنده باید مقالۀ حاصل دستاوردهای تحقیقاتی خود را با بیانی علمی و متناسب با شیوه نامۀ مجله ارائه نماید و هرگونه استفاده از تحقیقات سایر افراد با ذکر منبع در مقاله آورده شود.
ارائه همزمان یک مقاله به چند نشریه و یا ارائه مقالات منتشر شده و یا پذیرش شده در سایر نشریات، خلاف قوانین است.
از تمام کسانی که سهم قابل توجهی در انجام مقاله دارند به عنوان نویسندگان مشترک نام برده شود و یا به عنوان همکاران از آنها قدردانی شود.
یکی دیگر از مسئولیت‌های مؤلفان، حصول اطمینان و کسب اجازه‌ی موسسه ای است که مقاله ارسال شده مربوط به آن است.
همه‌ی مؤلفان یک مقاله می بایست بر سر اینکه نویسنده مسئول، فرایندهای بازنگری بعدی را پس از ارسال مقاله برعهده گیرد، توافق کنند.
نویسنده در هر زمانی که متوجه هرگونه خطا و بی‌دقتی در مقالۀ خود شود، سردبیر مجله را در جریان قرار داده و نسبت به اصلاح خطا اقدام و یا مقاله را بازپس گیرد.
در این نشریه، مؤلفان، حق مالکیت مقاله‌ی خود را دارند اما در کنار آن به عموم افراد اجازه‌ی دانلود، چاپ و توزیع مقاله‌ی انتشار یافتۀ خود را نیز می دهند.
از آنجا که سرقت ادبی یکی از خطاهای جدی و غیراخلاقی محسوب می شود، همه‌ی مؤلفان می‌بایست بدانند که مقاله‌های ارسال شده به این نشریه، توسط نرم‌افزار هوشمند سامانۀ مدیریت مقالات در سامانه یکتاوب مورد تحلیل قرار خواهد گرفت.
یکی از شرایط ارسال مقاله این است که مؤلفان، اجازه‌ی ویرایش آن را برای خوانایی بیشتر بدهند و فرم تعهد اخلاقی می بایست توسط مولفان امضا شود.
 
مصادیق نقض اصول اخلاقی انتشار توسط نویسندگان:
سرقت ادبی: سرقت ادبی به معنای استفاده‌ی عمدی از مقالات یا ایده‌های شخص دیگر به نام خود است. حتی استفاده از یک جملۀ شخص دیگر یا جملات قبلی خود بدون ذکر منبع، سرقت محسوب می شود.
داده سازی: داده سازی هنگامی است که محقق در عمل مطالعه‌ای را انجام نداده است، اما داده‌ها و نتیجه گیری ارائه می‌دهد.
تحریف: هنگامی رخ می دهد که تحقیقی را انجام داده اما داده‌ها و نتایج آن را تغییر می‌دهد.
ارسال همزمان: هنگامی که مقاله همزمان به بیش از یک نشریه ارسال شود.
ارسال دونسخه‌ای: هنگامی رخ می‌دهد که دو یا چند مقاله دارای فرضیات، داده‌ها و نتایج یکسان هستند.
ارسال تکراری: به معنی تقسیم یک مطالعه به مقالات متعدد و ارسال آنها می باشد.
سهیم کردن نادرست مؤلف دیگر: همه‌ی مؤلفان لیست شده در مقاله، می بایست در انجام آن سهیم باشند.
دستکاری منابع: هنگامی است که در قسمت پایانی یک مقاله، منابع متعددی ذکر می شود در حالیکه در محتوای متن، نامی از آنها برده نشده است.