مطالعهٔ مفهوم خوش‌یمنی در طلسم‌‌ها و نمادهای شیر، گاو و طاووس در تاریخ هنر ایران با تأکید بر دورهٔ اسلامی بر اساس دیدگاه جیمز فریزر

نوع مقاله : علمی -ترویجی

نویسندگان

1 کارشناسی‌ارشد گروه پژوهش هنر، دانشگاه گیلان، رشت، ایران

2 استادیار، گروه نقاشی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران (نویسنده مسئول)‏

3 مربی، گروه نقاشی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران

چکیده

 در طول تاریخ زندگی بشر، خجستگی، سعادت، برکت و خوش‌شانسی از جمله مفاهیمی به شمار می‌آیند که انسان به دنبال درک و دستیابی به آن‌ها همواره در تلاش بوده‌است‌‌. این مفاهیم به‌ویژه در قالب واژهٔ خوش‌یمنی تجلی یافته‌اند‌‌. یکی از نمودهای انسان برای نیل به این هدف، نمادها و نشانه‌هایی بوده‌اند که تحت عنوان طلسم‌های خوش‌یمنی در اشکال مختلف در زندگی انسان ساخته شده‌اند‌‌. در حقیقت طلسم‌ها مجموعه‌ای از اشکال و نمادهایی هستند که بر پایهٔ اعتقادات و باورهای انسان شکل گرفته‌اند و برای تحقق‌یافتن خواسته‌های بشر توسط افرادی به‌کار برده می‌شوند که دانش استفاده از این نمادها را در طول تاریخ سینه به سینه فراگرفته‌اند‌‌. باور عمومی بر این است که در ذات طلسم‌ها نیروهای آسمانی با نیروهای زمینی ترکیب شده‌اند و به موجب آن‌هاست که نتایج عجیب و غریبی در عالم هستی‌ پدید می‌آید‌‌. بنابراین اهمیت طلسم‌ها در زندگی انسان‌ غیرقابل انکار است‌‌. با توجه به اهمیت و باور انسان به قدرت طلسم‌ها، مطالعه و شناخت این نمادها می‌تواند برای بهبود زندگی انسان آگاهی بیش‌تری نسبت به نیروهای ناشناختهٔ نهفته در آن‌ها فراهم آورد‌‌. هم‌چنین مطالعه و شناخت طلسم‌ها آگاهی لازم برای کشف عمق باورها و ارزش‌های انسانی را فراهم می‌آورد تا با این آگاهی، زندگی خود را با معنا و هدف بیش‌تری سپری نماید‌‌. پژوهش حاضر تلاش دارد به این پرسش‌ها پاسخ دهد که نمادهای خوش‌یمنی در اشکال جانوری (شیر، گاو و طاووس) در تاریخ هنر ایران به‌خصوص در دورهٔ اسلامی چگونه شکل گرفته‌اند؟ و چه ویژگی‌هایی توسط این نمادها به‌عنوان مفهوم خوش‌یمنی به زندگی انسان انتقال می‌یابند؟ از این‌رو با استفاده از روش توصیفی، تحلیلی و تاریخی و با تکیه بر نظریهٔ طلسم و جادوی جیمز فریرز و تأکید بر نمادهای جانوری مانند شیر، گاو و طاووس، به بررسی این موضوع می‌پردازد‌‌. نتایج پژوهش نشان می‌دهد که این نمادها در هنر ایران دورهٔ اسلامی به‌عنوان واسطه‌هایی برای تجلی، ذخیره و بروز انرژی‌های حیات ساخته و مورد استفاده قرار گرفته‌اند‌‌. این نمادها به‌منظور غلبه بر امور طبیعت ساخته شده‌اند و نقش مهمی در معنابخشیدن به زندگی انسان‌ها ایفا می‌کنند‌‌. شناخت این نمادها نه‌تنها درک بهتری از فرهنگ و تاریخ ایران را فراهم می‌آورد، بلکه به‌عنوان ابزاری برای جذب انرژی‌های مثبت و خوش‌شانسی در زندگی فردی نیز عمل می‌کند‌.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

The Analytical Study of Auspicious Symbolism in Lion, Cow, and Peacock Motifs in Islamic Art History: (A James Frazerian Perspective)

نویسندگان [English]

  • Fatemeh Dezhampanah 1
  • Parisa Arvand 2
  • Zeynab Rashvand 3
1 M.A. in Art Research, University of Guilan, Rasht, Iran
2 Assistant Professor, Department of Painting, University of Guilan, Rasht, Iran (Corresponding Author)
3 Instructor, Department of Painting, University of Guilan, Rasht, Iran
چکیده [English]

Introduction
Throughout human history, concepts such as auspiciousness, prosperity, blessing, and good fortune have been central to mankind’s enduring quest for understanding and attainment. These notions have been particularly embodied in ‘auspiciousness’, as a term. Among the manifestations of this pursuit are symbols and signs, crafted in various forms, which function as the talismans of auspiciousness within human life. It is widely believed that talismans inherently embody a fusion of celestial and terrestrial forces, through which extraordinary phenomena manifest in the universe. Thus, the significance of talismans in human life is undeniable. Given humanity’s enduring belief in their power, the study and interpretation of these symbols can yield deeper insight into the latent, mysterious energies they potentially contain, enhancing human existence. Furthermore, examining talismans provides a critical awareness of the profound beliefs and values embedded within them, enabling individuals to navigate life with a greater purpose and meaning.
 
Research Method
This study seeks to address the following questions: what meanings are embedded within auspicious talismanic symbols in the history of Iranian art? What specific concepts do these symbols convey within this context? To this end, this research employs a descriptive-analytical method and a historical symbol analysis, grounded in James Frazer’s theory of sympathetic magic and talismanic efficacy, with a particular focus on zoomorphic symbols, specifically lions, bulls, and peacocks.
 
Research Findings
The findings reveal that these symbols in Islamic-period Iranian art were created and utilized as mediators for manifesting, storing, and channeling vital energies. Designed to transcend natural forces, they play a significant role in imbuing human life with meaning. Understanding these symbols not only provides deeper insight into Iranian culture and history but also serves as a means of attracting positive energies and good fortune in personal life. Within this framework, zoomorphic symbols-particularly lions, bulls, and peacocks hold a distinct place in popular beliefs due to their unique attributes: 1) the lion symbolizing power and courage; 2) bulls representing abundance and fertility; 3) the peacock embodying freedom and luminosity. Each of these motifs is uniquely encoded within talismanic traditions, reflecting their enduring symbolic resonance. The lion, embodying strength and courage, serves as a potent symbol of triumph and success in human life. The bull, with its associations with fertility and procreation, represents abundance and prosperity. Meanwhile, the peacock is revered for its liberating freedom. Also, as an emblem of luminosity, peacocks are deeply embedded within Islamic narratives and teachings, occupying a distinctive role in talismanic traditions. This diversity of symbols not only reflects a rich tapestry of beliefs but also underscores the profound connection between humanity and nature, highlighting its enduring influence on daily existence and spiritual practice.
 
Conclusion
The concept of auspiciousnesshas was a fundamental element in humanity’s enduring quest for felicity and good fortune throughout history. Beyond its association with luck and benevolence, it reflects mankind’s intrinsic desire to influence destiny and invoke blessings in daily life. Within this framework, talismans have served as a pervasive medium for attracting auspiciousness, embodying the intersection of symbolic belief and tangible practice. The concept of auspiciousness has consistently held significant cultural and historical importance in Iranian civilization, particularly during the Islamic period, where it emerged as a profound symbolic representation of prosperity, good fortune, and divine benevolence. The Islamic period's belief in celestial influences served this very purpose. Drawing upon their historical engagement with metaphysical sciences and natural forces, humans have consistently sought to mediate these cosmic powers through symbolic artifacts and talismanic objects. This study ultimately concludes that the concept of auspiciousness persists as a living tradition in contemporary society. A thorough investigation of this phenomenon could establish a foundation for subsequent research into the socio-cultural impacts of auspicious symbolism. Also, talismanic practices could facilitate deeper understanding of humanity's ontological relationship with the natural world.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Talisman
  • Symbol
  • Zoomorphic Motifs
  • Auspiciousness
  • Lion
  • Bull
  • Peacock

مراجع

 
ابن‌عربی، محیی‌الدین محمد. (۱۳۹۵). فتوحات مکیه. ترجمه عبدالرحیم انصاری. تهران: نشر علم.
اکبرنژاد، محمدتقی‌‌. (۱۳۸۸). دعاهای صادره از امام مهدی عجل الله تعالی و فرجه الشریف در عصر غیبت صغری‌‌. قم: مسجد مقدس جمکران.
القزوینی، زکریا. (۱۳۸۰). عجائب المخلوقات و غرائب الموجودات. ترجمه محمدحسن خلف تبریزی. تهران: علمی و فرهنگی.
بهار، مهرداد‌‌. (۱۳۸۶). پژوهشی در اساطیر ایران‌‌. تهران: آگه.
بوی، فیونا‌. (۱۳۹۴). مقدمه‌ای بر انسان‌شناسی دین‌‌. ترجمه مهرداد عربستانی‌‌. تهران: نشر نقد افکار (نشر اثر اصلی ۲۰۰۶).
بیک‌محمدی، نسرین، صالحی کاخکی، احمد، و زارعی، محمد ابراهیم. (۱۳۹۹). نمادشناسی و منشأیابی مضمون نقش گاو در سفالینه‌های نیشابور با اتکا بر متون تاریخی. پژوهش‌های باستان‌شناسی ایران، ۱۰ (۲)، ۱۴۵- ۱۶۲. Doi: 10.22084/NBSH.2019.18799.1923
بلخاری، حسن. (۱۳۹۵). حکمت هنر اسلامی (ج. ۲). تهران: سوره مهر.
بیرونی، ابوریحان. (۱۳۶۷). آثار الباقیه عن القرون الخالیه. ترجمه اکبر داناسرشت. چاپ سوم. تهران: علمی و فرهنگی.
پاپلی یزدی، محمدحسین، و جلالی، عباس. (۱۳۷۸). آیینهای بارانخواهی در زمان خشکسالیها. تحقیقات جغرافیایی، شماره ۵، ۱۸۶- ۲۱۱.
پاکباز، رویین. (۱۳۸۵). دائرةالمعارف هنر: نقاشی، پیکره‌سازی، گرافیک. تهران: فرهنگ معاصر.
پوپ، آرتور، و اکرمن، فیلیس. (۱۳۸۷). سیری در هنر ایران (ج. ۳). ترجمه نجف دریابندری و دیگران. تهران:علمی و فرهنگی.
پرهام، بهرام. (۱۳۷۱). سنگ‌نگاره‌های ایران. تهران: علمی و فرهنگی.
تناولی، پرویز‌‌. (۱۳۹۴). طلسم، گرافیک سنتی ایران‌‌. تهران: بن گاه.
جابز، گرترود. (۱۳۷۰). سمبل‌ها. ترجمه محمدرضا بقاپور. ناشر مترجم.
چنگیز، سارا، و رضالو، رضا. (۱۳۹۰). ارزیابی نمادین نقوش جانوری سفال نیشابور (قرون سوم و چهارم هجری قمری). هنرهای زیبا: هنرهای تجسمی، ۱۵(۳)، ۴۵- ۶۷.Doi: 10.22059/jfava.2017.64029
حاتمی، زهرا‌‌. (۱۳۹۸) . طلسمات در دوره قاجاریه (گستره، کارکرد و کنشگران)‌. جامعه‌شناسی تاریخی‌‌، ۱۱ (۱)، ۶۵- ۸۹.
حسامی، وحیده، و بابرکت، سمیرا. (۱۳۹۶). مطالعه نماد ماهی و کاربرد فرم آن در قالی‌های صفوی و قاجار. نگارینه هنر اسلامی، شماره ۱۴، ۴۷- ۶۲. Doi: 10.22077/nia.2018.1469.1107
حسینی، منیرالسادات‌‌. (۱۳۹۳). بررسی نقش‌مایه‌های چهار شی فلزی مکشوفه از مازندران در دوره قاجار‌‌. نگارینه هنر اسلامی‌‌. شماره ۱، ۷۸- ۸۶. Doi: 10.22077/NIA.2014.562
خالقی مطلق، جلال. (۱۳۸۸). سخن‌های دیرینه. تهران: افکار.
خزایی، محمد. (۱۳۸۶). تأویل نقوش در هنر ایران. در مجموعه مقالات اولین همایش هنر اسلامی. تهران: موسسه مطالعات هنر اسلامی.
خزاعی، فرزانه. (۱۳۹۵). نمادشناسی طاووس در هنر دوره قاجار. تهران: فرهنگستان هنر.
خوارزمی، حمیدرضا، و توکلی، حسین. (۱۳۹۶). طلسم و طلسم‌شکنی در فرهنگ عامۀ جبال بارز جیرفت. فرهنگ و ادبیات عامه، ۱۶ (۱)، ۱۳۷- ۱۶۰. Dor: 20.1001.1.23454466.1396.5.16.7.1
دوست‌خواه، جلیل. (۱۳۹۱). اوستا (ج. ۲). تهران: مروارید.
رحیم‌پور، شهدخت. (۱۳۹۴). بررسی جایگاه اسب از اسطوره تا تداوم آن بر فرش‌‌‌. نگارینه هنر اسلامی، شماره ۶، ۲۱- ۳۶. Doi:10.22077/NIA.2015.564
رضایی باغ بیدی، حسن. (۱۳۸۸). جادو. در دائره‌المعارف بزرگ اسلامی. جلد هفدهم. تهران: مرکز دائره‌المعارف بزرگ اسلامی.
رضی، هاشم. (۱۳۴۴). تحقیق درباره وندیداد (مغان چه کسانی بودند؟). مجله مهر. ۱۲ (۷). ۴۱۸- ۴۲۳.
زمردی، حمیرا. (۱۳۸۲). نقد تطبیقی ادیان و اساطیر در شاهنامه، خمسه نظامی و منطق‌الطیر. تهران: زوار.
سابوتسکی، اوژن. (۱۳۹۴). جادو و ذهن: سازوکارها، کارکردها، و رشد تفکر و رفتار جادویی. ترجمه فرشید مرادیان و نگین ناصری تفتی. تهران: ارجمند (نشر اثر اصلی ۲۰۱۰).
سجادی‌راد، صدیقه، و سجادی‌راد، کریم. (۱۳۹۲). بررسی اهمیت اسب در اساطیر ایران و سایر ملل و بازتاب آن در شاهنامه فردوسی. پژوهشنامه ادب حماسی، شماره ۱۶، ۹۹- ۱۲۸.
شعبانی، رضا، و رومی، فریبا. (۱۳۸۸)، تحلیل نماد و اسطوره در تاریخ. مجله مسکویه، ۴ (۱۱)، ۱۴۴.
شیرانی، راضیه. (۱۳۸۸). مطالعه نمادین طلسمهای ایرانی معاصر با تکیه بر دوران قاجار (پایان‌نامه کارشناسی‌ارشد منتشرنشده). دانشکده هنر دانشگاه الزهرا، تهران، ایران.
شیرازی، علی اصغر. (۱۳۹۰). نمادها و نشانه‌ها در هنر اسلامی. تهران: سوره مهر.
شوالیه، ژان، و گربران، آلن. (۱۳۸۵). فرهنگ نمادها:اس‍اطی‍ر، روی‍اه‍ا، رس‍وم‌ و.... ترجمه سودابه فضائلی. تهران: جیحون (نشر اثر اصلی ۱۹۸۲).
شیخی نارانی، هانیه. (۱۳۸۹). نشانه‌شناسی پرنده، طاووس. دوفصلنامه نقش‌مایه، شماره ۵، ۲۷- ۴۱.
صباغ‌پور، طیبه، و شایسته‌فر، مهناز. (۱۳۸۹). بررسی نقش‌مایه نمادین پرنده در فرش‌های صفویه و قاجار از نظر شکل و محتوا. نگره، شماه ۱۴، ۳۹- ۴۹.
صداقتی، عاطفه. (۱۴۰۱). نمادشناسی جنبه‌های عرفانی-اسلامی و ادبی نقش طاووس در سردر بناهای دوره اسلامی و عصر صفویه. هنر خراسان، شماره ۳، ۸۵- ۹۶. Doi:10.22034/DARAYGAH.2022.322105.1001
صادقی‌نیا، سارا، و پوزش، سارا. (۱۳۹۴). بررسی تأویلی و نمادشناسانه نقش طاووس در هنرهای ایرانی. پژوهش در هنر و تمدن ایرانی، شماره ۳۹، ۲۵- ۴۲.
طاهری، صدرالدین. (۱۳۹۱). کهن الگوی شیر در ایران، میان رودان و مصر باستان. هنرهای زیبا، هنرهای تجسمی، شماره ۴۹، ۸۳- ۹۳. Doi:10.22059/jfava.2012.28523    
-----. (۱۳۹۶). نشانه‌شناسی کهن الگوها. تهران: شورآفرین.
عبداللهیان، بهناز. (۱۳۷۸). نمادهای مهر و ماه در سفالینه‌های پیش از تاریخ ایران. هنرنامه، ۱ (۲)، ۴۶- ۶۳.
عسگری گلوگاهی، آیناز. (۱۳۹۳). بررسی نمادهای حیوانی در ایران عصر باستان (پایان‌نامه کارشناسی‌ارشد منتشرنشده). دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران.
فرخزاد، پوران. (۱۳۸۶). مهره و مهر. تهران: نگاه.
فرنبغ دادگی. (۱۳۸۵). بندهش. ترجمه مهرداد بهار. تهران: توس.
فریزر، جیمز جرج. (۱۳۸۵). شاخه زرین: پژوهشی در جادو و دین. ترجمه کاظم فیروزمند. تهران: آگاه (نشر اثر اصلی ۲۰۰۲).
قیامت، نگار. (۱۳۹۴). طلسم‌نامه ایرانی (بررسی طلسم در ایران از اندیشه تا هنر) (پایان‌نامه کارشناسی‌ارشد منتشرنشده). دانشکده هنر و معماری دانشگاه آزاد تهران مرکز، تهران، ایران.
فربود، فریناز، و پورجعفر، محمدرضا. (۱۳۸۶). بررسی تطبیقی منسوجات ایران ساسانی و روم شرقی. نشریه هنرهای زیبا، شماره ۳۱، ۶۵- ۷۶.
کومون، فرانتس. (۱۳۸۴). آیین پر رمز و راز میترایی (اسرار میترا). ترجمه هاشم رضی. تهران: بهجت (نشر اثر اصلی ۱۹۰۳).
کوپر، جین. (۱۳۸۷). فرهنگ مصور نمادهای سنتی. ترجمه ملیحه کرباسیان. تهران: فرشاد (نشر اثر اصلی ۱۹۷۸).
گلسرخی، ایرج. (۱۳۷۷). تاریخ جادوگری. تهران: نشر علم.
موسی‌پور، ابراهیم. (۱۳۸۸). دوازده + یک؛ سیزده پژوهش درباره طلسم، تعویذ و جادو. تهران: کتاب مرجع (وابسته به موسسه فرهنگی هنری کتاب مرجع).
محقق، مهدی. (۱۳۹۵). نمادهای کهن در هنر اسلامی. تهران: فرهنگستان هنر.
مختاری، محمد. (۱۳۷۹). حماسه در رمز و راز ملی. چاپ دوم. تهران: توس.
نیبرگ، هنریک سموئل. (۱۳۹۴). دین‌های ایران باستان. ترجمه سیف‌الدین نجم‌آبادی. تهران: مرکز ایرانی مطالعۀ فرهنگ‌ها (نشر اثر اصلی ۱۹۳۸).
هال، جیمز. (۱۳۸۷). فرهنگ نگاره‌ای نمادها در هنر غرب و شرق. ترجمه رقیه بهزادی. تهران: فرهنگ معاصر (نشر اثر اصلی ۱۹۹۴).
ودایی، شادی. (۱۳۹۴). بررسی نقوش تعویذها و طلسم‌ها از دوره صفوی تا پایان دوره قاجار (پایان‌نامه کارشناسی‌ارشد منتشرنشده). دانشکده هنرهای تجسمی دانشگاه هنر، تهران، ایران.
یعقوب‌زاده، آرش، و خزایی، محمد. (۱۳۹۸). نقش‌مایه‌های طلسم، تعویذ و حرز (مطالعۀ موردی: دستبافته‌های عشایر لر بختیاری). هنر و تمدن شرق، ۷ (۱)، ۲۵- ۴۳. Doi: 10.22034/jaco.2019.92837
White, G. (2008). The folklore of farming: Beliefs and customs of rural life. London: Random House.
منابع اینترنتی
URL1:https://www.britishmuseum.org/research/collection_online/collection_object_details.aspx?objectId=218042&partId=1&searchText=qajar&images (Access Date: 2024/10/1)
URL2: https://www.wikiwand.com/en/articles/Islamic_pottery (Access Date: 2024/10/1)
Refrences
Abdollahian, B. (1999). Symbols of Mithra and the moon in prehistoric Iranian pottery. Honarnameh, 1(2), 46–63 [In Persian].
Akbarnajad, M. T. (2009). Prayers issued from Imam Mahdi (may Allah hasten his reappearance) during the Minor Occultation. Qom: Masjid Moqaddas Jamkaran [In Persian].
Al-Qazwini, Z. (2001). Marvels of creatures and strange things existing (M. H. Khalf Tabrizi, Trans.). Tehran: Elmi va Farhangi [In Persian].
Asgari Galogahi, A. (2014). Study of animal symbols in ancient Iran [Unpublished master’s thesis]. Faculty of Literature and Humanities, University of Sistan and Baluchestan, Zahedan, Iran [In Persian].
Bolkhari, H. (2016). The wisdom of Islamic art (Vol. 2). Tehran: Soore Mehr [In Persian].
Bahar, M. (2007). A study on Iranian myths. Tehran: Agah [In Persian].
Beykmohammadi, N., Salehi Kakhki, A., & Zarei, M. E. (2020). Symbolism and origin tracing of the bull motif in Nishapur pottery based on historical texts. Iranian Archaeological Studies, 10 (2), 145–162. Doi: 10.22084/NBSH.2019.18799.1923 [In Persian].
Biruni, A. R. (1988). The remaining works from past centuries (A. DanaSeresht, Trans., 3rd ed.). Tehran: Elmi va Farhangi [In Persian].
Bowie, F. (2015). An introduction to the anthropology of religion (M. Arabestani, Trans.). Tehran: Naqd-e Afkar (Original work published 2006) [In Persian].
Chevalier, J., & Gheerbrant, A. (2000). Dictionnaire des symboles: mythes, reves, coutumes… (S. Fazeli, Trans.). Tehran: Jeyhoon (Original work published 1982) [In Persian].
Changiz, S., & Rezalu, R. (2011). Symbolic evaluation of animal motifs on Nishapur pottery (3rd and 4th centuries AH). Fine Arts: Visual Arts, 15(3), 45–67. Doi: 10.22059/jfava.2017.64029 [In Persian].
Cumont, F. (2005). The mysteries of Mithra (H. Razi, Trans.). Tehran: Behjat (Original work published 1903) [In Persian].
Cooper, J. (2008). An illustrated encyclopaedia of traditional symbols (M. Karbasian, Trans.). Tehran: Farshad (Original work published 1978) [In Persian].
Doostkhah, J. (2012). Avesta (Vol. 2). Tehran: Morvarid [In Persian].
Farrokhzad, P. (2007). Beads and seals. Tehran: Negah [In Persian].
Farnbagh Dadgi. (2006). Bundahishn (M. Bahar, Trans.). Tehran: Toos [In Persian].
Farboud, F., & Pourjafar, M. R. (2007). Comparative study of Sasanian and Eastern Roman textiles. Fine Arts Journal, No. 31, 65–76 [In Persian].
Frazer, J. G. (2006). The golden bough: A study in magic and religion (K. Firouzmand, Trans.). Tehran: Agah (Original work published 2002) [In Persian].
Golsorkhi, I. (1998). History of witchcraft. Tehran: Nashr-e Elm [In Persian].
Hall, J. (2008). Iconographic dictionary of symbols in Western and Eastern art (R. Behzadi, Trans.). Tehran: Contemporary Culture (Original work published 1994) [In Persian].
Hatami, Z. (2019). Talismans in the Qajar era: Scope, function, and actors. Historical Sociology, 11(1), 65–89 [In Persian].
Hesami, V. & Babarkat, S. (2017). A Study of the Symbol of Fish and Its Use in Safavid and Qajar Carpets. Negarineh Islamic Art, No. 14, 47-62. Doi: 10.22077/nia.2018.1469.1107 [In Persian].
Hosseini, M. S. (2014). A study of the role of four metal motifs discovered in Mazandaran during the Qajar period. Negarineh Islamic Art , No. 1, 78–86. Doi.10.22077/NIA.2014.562 [In Persian].
Ibn Arabi, M. M. (2016). Al-Futuhat al-Makkiyya (Vol. 4) (A. Ansari, Trans.). Tehran: Nashr-e Elm [In Persian].
Jobs, G. (1991). Symbols and signs in Eastern and Western art (M. R. Bagha Pour, Trans.). Tehran: Author [In Persian].
Khaleghi Motlagh, J. (2009). Sokhanhaye Dirineh [Ancient sayings]. Tehran: Afkar [In Persian].
Khazaei, M. (2007). Interpretation of motifs in Iranian art. In Proceedings of the Islamic Art Conference. Tehran: Islamic Art Studies Institute [In Persian].
Khazaei, F. (2016). Symbolism of the peacock in Qajar art. Tehran: Academy of Arts [In Persian].
Kharazmi, H. R., & Vatoukali, H. (2017). Talisman and talisman-breaking in the popular culture of Jebal Barz, Jiroft. Culture and Folklore, 16(1), 137–160. Doi. 10.1001.1.23454466.1396.5.16.7.1 [In Persian].
Musapour, E. (2009). Twelve plus one: Thirteen studies on talismans, amulets, and magic. Tehran: Ketab Marja [In Persian].
Mohaghegh, M. (2016). Ancient symbols in Islamic art. Tehran: Academy of Arts [In Persian].
Mokhtari, M. (2000). Epic in national mystery and secret (2rd ed.). Tehran: Toos [In Persian].
Nieberg, H. S. (2015). Religions of ancient Iran (S. N. Najmabadi, Trans.). Tehran: Iranian Center for Cultural Studies (Original work published 1938) [In Persian].
Pakbaz, R. (2006). Encyclopedia of art: Painting, sculpture, graphics. Tehran: Farhang Moaser [In Persian].
Papoli Yazdi, M. H., & Jalali, A. (1999). Rain-seeking rituals during droughts. Geographical Research, No. 5, 186–211 [In Persian].
Parham, B. (1992). Rock carvings of Iran. Tehran: Elmi va Farhangi [In Persian].
Pope, A., & Ackerman, Ph. (2008). Survey of Persian Art (Vol. 3) (N. Daryabandari et al., Trans.). Tehran: Elmi va Farhangi [In Persian].
Rahimpour, S. (2015). Examining the status of the horse from myth to its continuity on carpets. Negarineh Islamic Art, No. 6, 21–36. Doi.10.22077/NIA.2015.564 [In Persian].
Rezaei Baghbidi, H. (2009). Magic. In The Great Islamic Encyclopedia (Vol. 17). Tehran: Great Islamic Encyclopedia [In Persian].
Razi, H. (1965). Research on Vendidad (Who were the Magi?). Mehr Magazine, 12 (7), 418–423 [In Persian].
Zomorodi, H. (2003). Comparative critique of religions and myths in Shahnameh, Nizami’s Khamsa, and Mantiq al-Tayr. Tehran: Zavar [In Persian].
Sabotsky, E. (2015). Magic and the mind (F. Moradian & N. Naseri Tafti, Trans.). Tehran: Arjmand (Original work published 2010) [In Persian].
Sajadi Rad, S., & Sajadi Rad, K. (2013). The importance of the horse in Iranian and other nations’ myths and its reflection in Ferdowsi’s Shahnameh. Epic Literature Research Journal, No. 16, 99–128 [In Persian].
Shabani, R., & Roumi, F. (2009). Analysis of symbol and myth in history. Meskouyeh Journal, No. 11, 144 [In Persian].
Shirani, R. (2009). Symbolic study of contemporary Iranian talismans with emphasis on the Qajar period (Unpublished master’s thesis). Faculty of Art, Alzahra University, Tehran, Iran [In Persian].
Shirazi, A. A. (2011). Symbols and signs in Islamic art. Tehran: Soore Mehr [In Persian].
Sheikhi Narani, H. (2010). Semiotics of the bird: Peacock. Naghshmaya Research of Visual Arts, 3(5), 27–41 [In Persian].
Sabaghpour, T., & Shayestehfar, M. (2010). A study of symbolic motifs of birds in Safavid and Qajar carpets in terms of form and content. Negareh Journal, No. 14, 40 [In Persian].
Sedaghati, A. (2022). Symbolism of mystical-Islamic and literary aspects of the role of the peacock in the entrance façades of Islamic and Safavid era buildings. Honar Khorasan, No. 3, 85–96. Doi: 10.22034/DARAYGAH.2022.322105.1001 [In Persian].
Sadeghnia, S., & Poozesh, S. (2015). An interpretive and semiotic study of the role of the peacock in Iranian arts. Research in Iranian Art and Civilization, No. 39, 25–42 [In Persian].
Taheri, S. (2012). The archetype of the lion in Iran, Mesopotamia, and ancient Egypt. Fine Arts Journal, No. 49, 83–93. Doi:10.22059/jfava.2012.28523 [In Persian].
-----. (2017). Semiotics of archetypes. Tehran: Shour Afarin [In Persian].
Tanavoli, P. (2015). Traditional Iranian graphic talismans. Tehran: Bon Gah [In Persian].
Vedaei, Sh. (2015). Study of motifs of amulets and talismans from the Safavid to the end of the Qajar period [Unpublished master’s thesis]. Faculty of Visual Arts, University of Art, Tehran, Iran [In Persian].
White, G. (2008). The folklore of farming: Beliefs and customs of rural life. London: Random House.
Yaghoubzadeh, A., & Khazaei, M. (2019). Motifs of talismans, amulets, and charms: A case study of Bakhtiari nomads’ handwoven textiles. Art and Civilization of the East, 7(1), 25–43. Doi: 10.22034/jaco.2019.92837 [In Persian].
 
URLs:
URL1:https://www.britishmuseum.org/research/collection_online/collection_object_details.aspx?objectId=218042&partId=1&searchText=qajar&images (Access Date: 2024/10/1)
URL2: https://www.wikiwand.com/en/articles/Islamic_pottery (Access Date: 2024/10/1)

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار